5 rzeczy, których nauczysz się dzięki zerwanym więzadłom krzyżowym kolana.

       Witajcie;) Dzisiaj trochę ku pokrzepieniu serc. Kontuzja kolana to bez wątpienia wielkie nieszczęście. Jednakże znane i sprawdzone przez lata swojego istnienia przysłowie mówi, że CO CIĘ NIE ZABIJE, TO CIĘ WZMOCNI. Moim zdaniem idealnie odnosi się ono do sytuacji, w której znajdujemy się "dzięki" naszej kontuzji kolana. Każdy, kto pokonał swoje problemy z tym jakże skomplikowanym w budowie stawem; czy to szycie łąkotki, czy zerwane wiązadło krzyżowe, czy ACL, MCL, LCL - bez znaczenia - ten wie, jak zmieniła się jego osobowość, oczywiście na plus! Jeśli natomiast ktoś ma tę wspaniałą podróż w głąb własnej psychiki przed sobą, polecam przeczytać o niebywale pozytywnych skutkach tej wycieczki. Twoje kolano zahartuje Cię na resztę życia!
Poniżej prezentuje 5 rzeczy, których nauczy Cię kontuzja kolana:
   
1. Systematyczność - powtarzanie codziennie po kilka razy tych samych, żmudnych ćwiczeń, które w gruncie rzeczy nawet nie są ciężkie (tzn. nie doprowadzają do bólu mięśni), ale bardzo nużące i tak przez kilka miesięcy. O tym, jakie to ciężkie przekona się ten, kto po kilku tygodniach już na sam widok taśmy do ćwiczeń utraci chęć do życia. Monotonia ćwiczeń sprowadza do parteru niejednego życiowego optymistę. Nie można ich na własną rękę urozmaicać ani zwiększać obciążeń - ciągle musisz oszczędzać staw kolanowy!

2. Cierpliwość - efekty ćwiczeń tylko na początku są zadowalające. Cieszymy się co raz większym kątem zgięcia i wyprostu. Każdy kroczek postawiony bez kul zdaje się być krokiem zbliżającym do nieba. Niestety efekty po
pewnym czasie, delikatnie mówiąc, nie są widoczne gołym okiem... Ba, często nawet wydaje się, że nasz stan zamiast się polepszać, ulega pogorszeniu.

3. Praca nad sobą - każda następna seria ćwiczeń, a będzie ich kilkanaście w ciągu dnia, to sztuka mobilizacji. Najtrudniejsza z możliwych odmiana motywacji - najciężej przecież zmotywować samego siebie.  Praca, praca i wytrwałość - oto, czego nauczy nas zerwane ACL.

4. Poszanowanie dla zdrowia - "(...) ty jesteś jak zdrowie;
                                                      Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
                                                      Kto cię stracił (...)"

Ileż brutalnej prawdy w inwokacji! Wiele złego można powiedzieć o kontuzji kolana, ale jednego odebrać jej nie można; jest to czas wybitnie nadający się do refleksji nad własnym życiem i zdrowiem. Wiele pomijanych i błahych w codziennym życiu spraw nabiera właściwej sobie rangi. Teraz, gdy mamy problem choćby z założeniem skarpetki na udręczoną kontuzjami nogę, zaczynamy doceniać również swoje zdrowie. Gwarantuję, że jeśli sumiennie przejdziesz przez rehabilitację i cały okres fizjoterapii, to każdy późniejszy krok na zdrowych, naprawionych własnym zapałem nogach będzie smakował jak nigdy wcześniej!

5. Zaradność - w obliczu zerwanego więzadła krzyżowego i unieruchomionej nogi stajesz się strategiem godnym kierowania kilkunastotysięczną armią. Każde Twoje posunięcie musi być przemyślane. Staczasz wielką partię szachów z codziennością. Zarówno w dzień, jak i w nocy musisz przewidywać i planować kilka ruchów do przodu. Każda najprostsza czynność wymaga od Ciebie sprytu i logicznego myślenia. Ubranie się, podróż z łóżka do łazienki, przekręcenie się z boku na bok podczas snu, zmiana okładu lodowego, przygotowanie posiłku, itp. Wszystko staje się trudniejsze i bardziej męczące. Nauczysz się organizowania siebie i swojej przestrzeni.

       Teraz kilka zdań, które postaraj się zapamiętać. Przywołuj je w trudnych chwilach, bo z pewnością będzie takich wiele: Dzięki Twojej zawziętości, ciężkiej pracy i systematyczności odzyskasz pełną sprawność! Kontuzja będzie tylko wspomnieniem, a nabyte dzięki niej cechy charakteru pozostaną na zawsze i pozwolą Ci na pokonanie wszelkich przeszkód w dalszym życiu!